Eastbound

Na een wat onrustige nacht ( nieuwe geluiden, drukte op straat etc. ) Gaan we s’ochtends opzoek naar een bakkertje. We hebben de oude stad voor ons gevoel al een paar keer in de rondte gelopen als we een bakkertje vinden. We vragen ons sterk af of we ons hier nog wel 2 dagen kunnen vermaken. Waren onze verwachtingen te hoog geweest voor de stad? Robin heeft gelezen over een tunnel, die belangrijk is geweest tijdens de oorlog “92 – ” 95, daar willen we beslist naar toe. De meid achter de balie van het hostel laat op een kaart zien waar het is, het ligt een eind buiten de stad en op eigen gelegenheid is het bijna niet te doen. Beiden worden we niet warm van een “georganiseerde tunnel tour”. Bang voor een city tour bus net 60+ ers en Japeners met veel camera’s. Onze intresse wint het, en besluiten het toch te doen. Om 14 uur staan we op de afgesproken plek. We zien nog een paar anderen, duidelijk toeristen, met een plattegrondje omzich heen te kijken. Het blijken ook tunnel-tour klanten te zijn. 3 Jongens, eind 20 uit Nieuw Zeeland. Uiteindelijk met zijn achten ( niet ouder dan 30 ) worden we opgepikt door een gozer. Sarajevo ligt in een dal, omringt door bergen. Verdedigen van uit de stad was daardoor moeilijk, maar aanvallen des te makkelijker. Tijdens de ruim 2 uur durende tour vertelde tourleider Stark van welke kant er werd aangevallen, waar de frontlinie zich bevond en tot hoe ver de serven zijn gekomen. Hij wist bijzonder veel details en in combinatie met zijn geschatte leeftijd +/- 30 kon het niet missen dat hij tijdens de laatste oorlog in het leger heeft gezeten. Hij neemt ons mee naar het vliegveld even buiten de stad.

DE TUNNEL

Het vliegveld was tijdens de oorlog in bezit van de VN. Voor bewoners van Sarajevo de enige uitweg naar veilig grond gebied. Maar boven gronds was het door de sluipschutters te gevaarlijk. In 4 maanden en 4 dagen is er een tunnel onder het vliegveld door gegraven. 800 m lang, 1 m breed en 1,60 m hoog. Een aantal jaren is dit de enige verbinding geweest voor de mensen maar ook voor transport van eten, drinken, electra en gas. 25 meter is er nu nog over van de tunnel. Met een filpmje, klein museum, en door zelf door het stukje tunnel te lopen werden we mee genomen naar nog geen 15 jaar geleden. Op nog geen paar 100 m van de landingsbaan stonden we toen er een militair vliegveld landde. Dit maakte de beleving helemaal compleet. Door deze tour, de vele kogelgaten om ons heen, en het idee over het leven van de Sarajevanen, maakt de indruk van deze stad meteen veel specialer. We zijn blij dat we er voor gekozen hebben om nog een nachtje langer te blijven.