Nov
14
2009

Naar Skopje

In the train to Skopje

In the train to Skopje

Na vier weken vinden we het tijd om de eerste wijziging in onze oorspronkelijke route aan te brengen. De Balkan is ons goed bevallen, maar voor ons gevoel zijn we er wel wat snel door heen gereist.  Macedonië plakken we er aanvast. De trein van Nis naar de hoofdstad vertrekt om 11:30 uur van spoor 3. Op dat tijdstip komt er een trein aan op spoor 1. Na de omroepstem beginnen veel mensen in de richting van deze trein te schuiven. Natuurlijk hebben wij niks van het omroepbericht begrepen. Even checken voor de zekerheid;

Persoon 1: “To Skopje?” – “ja”.
Persoon 2: “To Skopje?” – “nee”.
Persoon 3: “To Skopje?” – “ja”.
2 tegen 1, het zal wel goed zitten. Robin weet echter zeker dat de locomotief de verkeerde kant op staat. Ik loop zenuwachtig door de trein opzoek naar een goed Engels sprekend persoon. Een zakenman legt mij uit dat deze trein naar Belgrado gaat. “Sjit, Ro de trein uit!” We grijpen onze tassen en springen uit de trein. Nog geen halve minuut later vertrekt hij richting Belgrado. Trillend op mijn benen van de adrenaline dan toch maar naar spoor 3. Een trein arriveerd deze keer vanaf de goede kant, drie personen + 20 goederen wagons. Dat is wel weer vreemd. Dit keer vraag ik het aan een soort conducteur. “Nee geen skopje, peron 4″ is het antwoord. Op naar perron 4 waar zojuist ook een trein is aangekomen.

Het eerste uur in de trein staren we uitgeput voor ons uit. Ik durf aan niemand te vragen of we in de goede trein zitten, bang voor weer stress momenten en de trein is toch allang al vertrokken. De conducteur komt en controleerd onze kaartjes… Geen rare blik of opmerking, zullen we dan toch goed zitten? Tot ik er echt ben wil ik het niet geloven.
Gedurende de rit wordt de trein steeds stiller. Nog 20 minuten volgens de planning tot aan Skopje. Ik pak alles in en ga nog een keer naar de WC. Als ik terug door de gang loop staat Robin al met zijn jas aan en zegt luid: “We zijn er en we moeten heel snel uitstappen volgens de conducteur!”. Blijkbaar heeft de trein wat tijd ingehaald, maar waarom moeten we ons dat zo haasten naar de uitgang? Dit wordt ons al snel duidelijk. De trein staat nog niet stil en tientallen mensen sprinten de trein in. Het is de enige trein per dag richting Griekeland en veel mensen willen die kant op. De mensen op het perron weten dat en willen graag een zitplek veroveren. Alsof ze voor aan bij een popconcert willen staan en eindelijk de toegangpoortjes open gaan, stromen ze de trein in. En wij met onze backpack proberen tegen deze stroom in door hetzelfde nauwe poortje de uitgang te bereiken. Vragen om er door te mogen heeft geen zin, dan maar met enig geweld. Weer met adrenaline spring ik uit de trein.
Maar we zijn wel in Skopje gelukkig.

Written by Marleen in: Europa | Tags: , ,

No Comments »

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

  • Flickr is currently unavailable.

Template: TheBuckmaker.com Blogging Themes | Hosting Free, Wasser trinken