Mar
11
2010
0

Vrouw in Iran

Tehran style

Iran was een bijzondere bestemming in onze reis. Voor mij misschien nog wel iets meer dan voor Robin. Ik heb dit land goed voorbereid, met mensen over gesproken en veel gelezen. Dit kan goed zijn maar kan vooroordelen opwekken. Ik heb geprobeerd om mijn gevoelens en ervaringen als vrouw tijdens onze reis in Iran te omschrijven. Vooral de eerste periode merkte ik dat we duidelijk in een ander land waren beland. Ik vond het belangrijk om dit op te schrijven, voor mijn herinnering en omdat de vrouw in de islaam altijd een discussie punt is geweest. (more…)

Written by Marleen in: Midden-oosten | Tags: , ,
Mar
04
2010
1

Tehran…..again

Hubble bubble

Hubble bubble

Het is moeilijk om terug te gaan naar een plaats waar je in het verleden het minder naar je zin had. Nog moeilijker wordt het als je aan alle kanten gewaarschuwd wordt vanwege de veiligheid die in deze tijd aanzienlijk minder is geworden dan de vorige keer. Het lastigste van alles is echter dat het onze laatste dagen in Iran zijn (voor nu dan) en dat we naar deze stad gaan om dit prachtige land in te ruilen tegen een onbekend nieuw gastland. (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: , , ,
Mar
04
2010
0

Tavalodet

Celebrating and singing

Vanuit de trein zwaaien we de familie Nikpoor en onze avonturen in Kerman gedag. Als we ons 6 persoonscoupé hebben gevonden kijken er 3 vrouwen Robin met grote ogen aan. Ze zullen de komende 12 uur deze ruimte toch echt met een man moeten delen. Meerdere malen komt de conducteur bij ons langs om te vragen of we een probleem met de coupé hebben. Wij zien geen enkel probleem, we weten alleen niet of onze coupégenoten er ook zo overdenken. We zijn onderweg naar Kashan, om Ali en zijn familie een bezoekje te brengen en om de volgende dag Robin zijn verjaardag te vieren. (more…)

Written by Marleen in: Midden-oosten | Tags: , ,
Feb
21
2010
0

Kerman

Prodent smile sheeps, Kerman

Prodent smile sheeps, Kerman

Reizen is niet alleen dolle pret, zo ontdekt Marleen nu ook. Geveld door (wat lijkt) hetzelfde als ik in Izmir. Kreunend en steunend kan ze door haar misselijke gevoel alleen maar liggen. De bus wordt dus niet gehaald door ons en dat geeft mij de tijd om wat nieuwe boeken te lezen. De dag erop voelt Marleen (met behulp van medicijn) zich een stuk beter. We besluiten in de avond de bus te pakken naar Shiraz en tot die tijd lekker rustig aan te doen. Als we bezig zijn met rustig aan doen arriveert er een fietser in het hotel. Fietsers hebben inmiddels onze speciale aandacht gekregen door de ontmoetingen met zowel Niek en Sanne als Sharilyn en Brian. De fietser stapt van zijn fiets af en loopt recht op ons af: “Nederlanders?!” Koen is zijn naam en inderdaad net als ons Nederlands. Hij geniet er duidelijk van even Nederlands te spreken en dat kunnen we wel begrijpen als we eenmaal zijn verhalen horen. De beste jongen is al meer dan zes maanden onderweg en via alle -stan landen (Afghani en Paki uitgezonderd) in Iran terecht gekomen. Als fietser wordt je gedwongen om van de gebaanden paden af te gaan en soms midden in de woestijn te camperen, simpelweg omdat je beperkt wordt in de afstanden die je op een dag kunt reizen. Hierdoor heeft Koen inmiddels een andere ervaring van Iran dan wij dat hebben en dat maakt zijn reis zo interessant. Gelukkig heeft hij het ook prima naar zijn zin en daardoor delen we de passie voor dit land. Na de chai en dizi moeten wij naar onze bus toe en nemen we afscheid van onze eendaagsvriend. Mocht je aan onze verhalen niet genoeg hebben bezoek dan eens zijn website: http://cyclebeast.blogspot.com/. (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: , ,
Feb
18
2010
1

Shiraz

Nasir ol molk mosque

Nasir ol molk mosque

Ruim vier uur hebben we moeten wachten als we dan eindelijk de bus in kunnen stappen. We hebben de allerlaatste stoelen te pakken weten te krijgen en we mogen dan ook plaatsnemen op de achterste banken. Hoewel Marleen zeker weet dat ze misselijk wordt valt mij eerder de ruimte op die mijn benen hebben. De bus is afgeladen, het is donderdagmiddag en eindelijk weekend voor de Iranen. Veel militairen maken gebruik van het weekend om hun thuis weer eens te bezoeken. Mits ze wel dicht bij huis wonen. Dicht bij huis wonen is een relatief begrip. Waar ik soms de afstand tussen Amsterdam en Berkhout al groot vindt is hier alles dat je binnen een dag kan reizen dichtbij. Zo ook de afstand tussen Yazd en Shiraz. Op papier zo’n zes uur rijden, in de praktijk ongeveer 8 uur. Maar de militairen in deze bus hebben hier maling aan zijn al gelukkig genoeg dat ze de mogelijkheid hebben in het weekend lekker bij moeders thuis te kunnen zijn. Het duurt een uur voordat de eerste militair ons doorheeft en een praatje begint. Het gaat in moeizaam Engels en vloeiend Farsi tegelijk. Het eerste schaap is duidelijk over de dam. De gehele bus draait zich om richting ons en even ben ik bang dat de buschauffeur hetzelfde doet maar die houdt gelukkig zijn ogen op de weg. (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: ,
Feb
12
2010
2

Yazd(یزد)

Skyline Yazd

Skyline Yazd

We nemen afscheid van familie Jalali en Mohammend zet ons weer op een bus naar de volgende bestemming. Deze grotere woestijn plaats ligt in het midden van het land en is bekend van de Nederlandse televisie. Een paar jaar geleden is Floortje Dessing (3 op reis) op bezoek gegaan bij een Nederlander die zich heeft gevestigd in Yazd. Deze backpacker is zo slim geweest om in dit bijzondere land en in een bijzondere stadje een combinatie op te zetten van een traditioneel Iraanse guesthouse met een beetje westerse invloed zo als dormrooms en goede faciliteiten. Ik zag geen enkele reden om dit over te slaan. (more…)

Written by Marleen in: Midden-oosten | Tags: , ,
Feb
06
2010
3

Nothing but everything (BALE!)

Nema en Nassin in the Dessert

Nema en Nassin in the Desert

Na de parel van Iran vertrekken we richting de woestijn (Dashte Kavir). We slapen in een plaatsje tussen Esfahan en Na’in: Toudesk. We worden de bus uitgegooid in dit piepkleine plaatsje (maar wel groot genoeg voor een enorm bankgebouw) en bellen snel onze gastheer op. Omdat onze vorige gastheer was vergeten te bellen is de huidige gastheer niet aanwezig maar worden we vriendelijk opgevangen door de broer van de gastheer: Reza en zoon Nema. Nema neemt ons mee naar hun huis en tevens onze verblijfplaats. We nemen plaats in de woonkamer (kleden met kussens tegen de wand) en worden meteen getrakteerd op thee gevolgt door nog meer thee. Na de thee wordt de tafel vloer gedekt en kunnen we meteen aan onze maaltijd beginnen. De maaltijd vandaag is spaghetti bolognese, u weet wel de Iraanse specialiteit. Heerlijk is het om even wat westersvoedsel naar binnen te werken. De maaltijd wordt gevolgt door nog meer thee. (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: , ,
Jan
30
2010
1

Esfahan (اصفهان)

Sheikh Lotfollah Mosque

Sheikh Lotfollah Mosque

De bus is supersnel en arriveert een uur eerder dan geplant. Negin begeleid ons keurig naar de stadsbus en helpt ons met taxichauffeurs afwimpelen. Het gescheiden staan in de bus blijkt ook ditmaal geen succes. De bus is overvol en zodra de eerste meid lef toont en naast een man gaat zitten is het spreekwoordelijke schaap over de dam en volgen er dus meer. Het wordt echter steeds drukker in de bus en het ziet zwart van de chadors. Negin heeft moeite om haarzelf vast te houden omdat een vrouw zichzelf om een paal heeft gewikkeld en een duidelijk strijd levert om de paal niet te delen met andere. Gelukkig duurt de rit kort en kunnen we snel uitstappen. Negin helpt ons nog een woordje onderhandelen over de hotelprijs en samen met Marleen gaat er nog zo’n 1000 Toman (weet u nog?!) van de prijs af.

We zijn gearriveerd in Esfehan, volgens de poëten hier is dit de helft van de wereld. Sommige doen er dan nog een schepje bovenop en zetten de stad in hetzelfde rijtje als Athene en Rome. Benieuwd als we zijn zetten we de wandelpas in naar het Naghsh-e Jahan (Image of the world) plein, officieel Imam Square. Het staat op de Unesco lijst dus moet de moeite waard zijn, en dat is het. We nemen afscheid van Negin en zetten onze eerste voetstappen op dit enorme plein dat één van de grootste pleinen ter wereld is. Het is inderdaad prachtig. Het is rechthoekig en heeft een paar parels aan de randen staan. Twee turqouse gekleurde moskeeën en een paleis. We lopen een rondje en worden massaal gedag gezegt door de nieuwsschierige mensen. We drinken een paar koppen thee bij de tapijt verkopers die zich rotvervelen nu de toeristen niet meer durven te komen. Als we ons rondje afmaken komen we (niet voor het eerst) een Mullah tegen. Een Mullah?! In Soenitische landen noemen ze het de Imam, die titel is hier weggelegd voor de echte heilige. Dit is namelijk het land van het Sjiisme, als één van de weinige trouwens. (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: ,
Jan
26
2010
2

In- en ontspanning

Ezon (happyman), Ali and Metti

Ezon (happyman), Ali and Metti

Het huis van de familie van Metti bestaat uit een grote ruimte bekleed met kleden en kussens tegen de muur. De mannen duiken vrijwel direct de keuken (ja ja ook de niet moderne man staat hier in de keuken!) in en ik knoop een gesprek aan met Negin. Tegen middernacht kunnen we eindelijk aan tafel die bestaat uit een plastic tafellaken op de vloer. Iedereen schuift aan en ik duw mijn lichaam nog maar een keer in de kleermakerszit. Na een aantal uur zo te hebben gezeten voel ik dit keer meer weerstand van mijn lichaam waardoor deze maatlijd voelt als een uitputtingsslag en ik me met alles behalve eten bezig houdt. De enorme bergen rijst en kebab die ons toe geschoven wordt is veelte veel en al helemaal voor dit tijdstip. Ik geef aan dat ik toch echt genoeg heb gehad, maarja die Ta’arof regel hè. (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: , ,
Jan
26
2010
1

Don’t be Ta’arof

Negin and Marleen in Niasar

Negin and Marleen in Niasar

Het is 07.30 en we hebben afgesproken met Ali. Ik sta mijn rugwervels nog te repareren van het harde bed als Ali stipt op tijd al voor onze deur staat. Ali neemt ons vandaag mee om Kashan en een stukje Iraanse cultuur te laten zien. Om te beginnen: ontbijt. Twee keer per maand eten de Iranen dit als ontbijt en het wordt gezien als zowel een delicatesse, voedzaam maar ook calorierijk. Dit wordt dus vooral genuttigd voor een belangrijke dag. Als we de kleine zaak (more…)

Written by Robin in: Midden-oosten | Tags: , ,

Template: TheBuckmaker.com Blogging Themes | Hosting Free, Wasser trinken